دل نوشته های من

وقتي صبح به آسمان نگاه کردم با خود انديشيدم...

که او هم دلش گرفته...
 
گفتم : امروز يک همدرد دارم... يک همراه...!

يکي که با تمام وسعتش...

با آبي ترين آبي هايش!!!

گاهي دلش ميگيرد... مثل دل تنگ و کوچک من...

تمام روز... در اين انديشه بودم که چه همراه بزرگي دارم ولي... وقتي به

اخبار گوش ميدادم گفت: امروز آلاينده هاي شهر تهران از حد مجازش بالاتر

بود...!!! <<چه دلخوشي کودکانه اي

چقدر عجيبه که تا مريض نشي کسي برات گل نمي ياره... . تا گريه نکني

کسي نوازشت نمي کنه... . تا فرياد نکشي کسي به طرفت بر نمي گرده...

تا قصد رفتن نکني کسي به ديدنت نمي ياد... . و تا وقتي نميري کسي تورو

نمي بخشه









 لطفا نظرتونو در رابطه با این نوشته بگید. 

اين شعر كانديداي شعر برگزيده سال 2005 شده توسط يك بچه آفريقايي

نوشته شده و استدلال شگفت انگيزي دارد:

 وقتي به دنيا ميام،سياهم،وقتي بزرگ ميشم،سياهم،وقتي ميرم زير آفتاب،سياهم،وقتي مي ترسم سياهم،وقتي مريض ميشم ، سياهم،وقتي ميميرم،هنوزم سياهم،وتو ، آدم سفيد،وقتي به دنيا مياي ، صورتي اي، وقتي بزرگ ميشي ، سفيدي، وقتي ميري زير آفتاب، قرمزي، وقتي سردت ميشه،آبي اي ، وقتي ميترسي،زردي، وقتي مريض ميشي،سبزي،..........و وقتي ميميري،خاكستري اي ،.................و تو بمن ميگي رنگين پوست

يه آدم مي خنده ....و يه آدم ديگه بي اراده عاشقش مي شه....!

يه آدم عاشق مي شه....و يه آدم ديگه بي اراده دلش رو مي شكونه....!

يه آدم دلش مي شكنه.... و يه آدم ديگه بي اراده گريه مي كنه....!

يه آدم گريه مي كنه....و يه آدم ديگه بي اراده دلش مي گيره....!

يه آدم دلش مي گيره....و يه آدم ديگه بي اراده به كمكش مي ره....!

يه آدم به كمك يه آدم مي ره....و يه آدم ديگه بي اراده اشكاش و پاك مي كنه....!

يه آدم اشكاش و پاك مي كنه....و يه آدم ديگه بي اراده مي خنده....!

يه آدم مي خنده .....و......